Het gebruik van symbolen om emoties uit te drukken is bijna zo oud als het schrift zelf. In hiërogliefen, pictogrammen en middeleeuwse manuscripten zien we al voorbeelden van visuele communicatie die verder gaat dan woorden alleen. In de digitale wereld kreeg dit eeuwenoude idee een geheel nieuwe vorm: eerst in de gedaante van simpele tekens op een computerscherm, later als de kleurrijke, universeel herkenbare emoji die tegenwoordig in vrijwel iedere chat voorkomen. De geschiedenis van emoji is daarmee niet alleen een technologisch verhaal, maar ook een verhaal over cultuur, creativiteit en de menselijke behoefte om gevoelens, nuance en humor over te brengen via tekst.
Van emoticons naar emoji
Het verhaal begint in 1982, toen de Amerikaanse computerwetenschapper Scott Fahlman aan de Carnegie Mellon University een voorstel deed dat digitale communicatie voorgoed zou veranderen. Hij stelde voor om bepaalde combinaties van leestekens te gebruiken om emoties aan te geven. Deze eenvoudige tekens, sindsdien bekend als emoticons, waren bedoeld om misverstanden in tekstgebaseerde berichten te voorkomen. Fahlmans idee verspreidde zich razendsnel onder computergebruikers en legde de eerste digitale basis voor het uitdrukken van emoties – lang voordat mobiele telefoons en sociale media bestonden.
De rest van dit artikel is alleen beschikbaar voor HCC-leden. Ben je HCC-lid? Om het gehele artikel te lezen dien je ingelogd te zijn. Nog geen HCC-lid? Word nu lid en kies je welkomstgeschenk!
Meer artikelen in de serie De geschiedenis van vind je hier
Over de auteur
Marco Mekenkamp is eindredacteur van PC-Active. Dit 108 pagina's tellende magazine verschijnt elke twee maanden en is te koop in de winkel. Leden van HCC krijgen PC-Active zes keer per jaar thuisgestuurd als onderdeel van het HCC-lidmaatschap.
