Of het nu gaat om bankrekeningen, YouTube-video's of qr-codes, alles wordt opgeslagen als nullen en ééntjes, ofwel data, op een computer. Gevreesd wordt dat de huidige apparatuur straks al die informatie niet meer op kan slaan. De universiteit van Gent (UGent) zoekt oplossingen.
Er zijn twee grote problemen. Enerzijds heb je een enorme hoeveelheid zware metalen die nodig zijn om usb-sticks of harde schijven te maken. Anderzijds heb grote, energieverslindende servers nodig waar al die informatie dient te worden opgeslagen. In de verre toekomst moet een beetje poeder volstaan.
Wetenschappers van de Universiteit Gent uit chemie, biochemie en informatica hebben daarom de krachten gebundeld en zijn op zoek gegaan naar nieuwe manieren om gegevens op te slaan. Zij lieten zich inspireren door de natuur waar genetische informatie opgeslagen wordt in het DNA.
Chemische qr-code
De onderzoekers ontwikkelden een chemisch proces waarin informatie, zoals een stukje tekst of een qr-code, kan worden opgeslagen in de vorm van een poeder. Het uitlezen van deze informatie gebeurt via een analysemethode die al in de biochemie wordt toegepast.
Ten slotte werden twee programma’s geschreven die deze informatieverwerking snel en automatisch kunnen laten verlopen. Het eerste programma zorgt ervoor dat de analyse van de gegevens op de moleculen maar een paar seconden duurt, het tweede automatiseert het vertaalproces van de QR-code naar de moleculen en omgekeerd. Zo kan informatie opgeslagen in de moleculen eigenlijk rechtstreeks linken naar een website, een stadsplan of een app.
Het resultaat van dit interdisciplinaire werk is gepubliceerd in het vaktijdschrift Nature Communications.
De qr-code op bijgevoegde afbeelding (copyright UGent) verwijst naar de Wikipedia-pagina over chemicus August Kekulé.