De laatste vijftig jaar zijn er enorm veel ontwikkelingen geweest op computer- en elektronicagebied. Ik ga je aan de hand van een serie artikelen meenemen door die periode vol ontwikkelingen, vreemde uitvindingen, verdwenen merken en nog veel meer. Vandaag in deel 28 van De geschiedenis van: hoe technologie ons (uit)eten veranderde.
Wie terugdenkt aan vijftig jaar computertechnologie in Nederland, denkt misschien in eerste instantie aan mainframes die complete zalen vulden, de Commodore 64 en MSX in de huiskamer van de jaren tachtig van de vorige eeuw, de opkomst van het internet en uiteindelijk de smartphone die ons leven vandaag de dag regisseert. Maar wie iets verder kijkt, ziet dat diezelfde technologische golf ook een heel ander domein heeft veranderd… en misschien wel meer dan we ons realiseren: de manier waarop we koken, eten en genieten van gastronomie.
Even persoonlijk
Heel eerlijk: ik dineer graag in een sterrenrestaurant. Natuurlijk: een patatje is lekker, net als een broodje shoarma. En ook tegen een biefstuk in een steakhouse zeg ik geen nee. Maar dineren in een restaurant met een Michelinster, een hoge notering bij Gault&Millau of een notering in de Lekker Top 100 (en bij voorkeur allemaal) is voor mij echt een uitje (en daar spaar ik dan ook graag voor). Hoe vaak ik dat doe? Drie keer per jaar: ter gelegenheid van mijn verjaardag (augustus), ter gelegenheid van de verjaardag van mijn vriendin (december) en dan nog een “zomaar-keertje” omdat ik/wij zin heb/hebben (vul zelf maar in). De laatste keer vroeg ik me af: hoe heeft technologie eigenlijk invloed gehad op restaurants en de manier waarop eten bereid wordt?
In mijn jeugd werkte ik jarenlang – om bij te verdienen – in een goed aangeschreven restaurant. Daar heb ik van dichtbij meegemaakt hoe er werd gekookt en hoe koks al vroeg bezig waren met de mise-en-place. Alles vergde nauwkeurige voorbereiding en vaak werd er al dagen aan een gerecht gewerkt voordat het uiteindelijk geserveerd kon worden.
Vijftig jaar geleden was koken nog een ambacht zonder veel hulp van technologie. De kok vertrouwde op ervaring, vakmanschap en intuïtie. Een kookwekker was mechanisch, een oven had hooguit een simpele thermostaat en de boekhouding van een restaurant gebeurde in een kasboek met potlood. Voor de thuiskok gold hetzelfde: de grootste “technologische” innovatie in de keuken van de jaren zeventig van de vorige eeuw was misschien wel de elektrische mixer en het elektrische broodmes. Genoeg reden om hier eens dieper in te duiken. En hoewel ik zelf al op voorhand diverse veranderingen zag, bleken die na wat onderzoek toch veel groter dan ik had verwacht. En ik denk dat deze interessant genoeg zijn voor een aflevering in deze reeks.
Als ik even de tijd had, ging ik kijken bij de koks in de restaurantkeuken. Zo was ik eens getuige van het maken van de cocktailsaus. Die saus werd door alle klanten geroemd. Voor mij was cocktailsaus daarvoor ook een favoriet, maar dan uit een flesje. Maar toen ik die restaurantsaus proefde, wist ik: vergeet die sauzen in flesjes: maak het zelf. De grootste eye opener was dat er geen druppel whisky in de saus ging, terwijl op het door ons thuis gebruikte flesje toch duidelijk “whisky cocktail” op het etiket stond. Geen whisky dus. Welke drank werd er wel gebruikt? Sherry!
Wat is er veranderd?
De rest van dit artikel is alleen beschikbaar voor HCC-leden. Ben je HCC-lid? Om het gehele artikel te lezen dien je ingelogd te zijn. Je kunt inloggen door je HCC-gebruikersnaam en wachtwoord in te vullen in de daarvoor bestemde velden aan de rechterkant van deze pagina. Nog geen HCC-lid? Word nu lid en kies je welkomstgeschenk!
Meer artikelen in de serie De geschiedenis van vind je hier
Over de auteur
Marco Mekenkamp is eindredacteur van PC-Active. Dit 108 pagina's tellende magazine verschijnt elke twee maanden en is te koop in de winkel. Leden van HCC krijgen PC-Active zes keer per jaar thuisgestuurd als onderdeel van het HCC-lidmaatschap.
