Een revolutionaire methode ontwikkeld aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT) maakt het mogelijk om beschadigde schilderijen fysiek te herstellen met een door AI gegenereerd, verwijderbaar masker.
De techniek belooft een drastische verkorting van de restauratietijd, zonder permanente ingrepen aan het originele werk. De methode is het werk van Alex Kachkine, promovendus werktuigbouwkunde aan het MIT. In een studie, gepubliceerd in Nature, toont hij hoe een digitaal gerestaureerde versie van een schilderij met uiterste precisie kan worden vertaald naar een fysiek, ultradun polymeermasker. Dit masker wordt exact op het beschadigde schilderij geplaatst en met een lichte vernislaag bevestigd, zonder het originele werk aan te tasten. Het is ook volledig verwijderbaar.
Ter demonstratie paste Kachkine zijn techniek toe op een zwaar beschadigd schilderij uit de 15e eeuw. Met behulp van AI werden automatisch meer dan 5.600 beschadigde zones geïdentificeerd en ingevuld met ruim 57.000 kleurvariaties. Het volledige herstelproces duurde slechts 3,5 uur. Dat is ongeveer 66 keer sneller dan traditionele restauratiemethoden.
Volgens Kachkine biedt de methode niet alleen snelheid, maar ook transparantie: het digitale masker blijft bewaard, zodat toekomstige restauratoren precies kunnen zien wat is aangepast. Dit biedt een ongekende mate van documentatie en controle in de wereld van kunstrestauratie.
Desondanks erkent Kachkine de ethische afwegingen die met restauratie gepaard gaan. Elke toepassing van zijn methode moet volgens hem plaatsvinden in overleg met experts in kunstgeschiedenis en behoud, om recht te doen aan de originele stijl en intentie van de kunstenaar.
De techniek werd ontwikkeld vanuit een persoonlijke passie. Kachkine, die al sinds zijn jeugd schilderijen restaureert als hobby, raakte tijdens een roadtrip langs kunstgalerijen gefascineerd door het grote aandeel werken dat ongezien blijft vanwege beschadiging. Met deze technologie hoopt hij meer verborgen kunstwerken toegankelijk te maken voor publiek.