De beroemde toetsencombinatie Control Alt Delete, die voor veel mensen synoniem is geworden met een vastgelopen computer, is bedacht door David Bradley. Hij was een van de ingenieurs die begin jaren '80 aan de wieg stond van de eerste IBM-pc.
Samen met een klein team pioniers werkte hij in 1981 aan wat toen een revolutionair concept was: een compacte, betaalbare computer voor individueel gebruik. Een computer die je als gewone gebruiker zelf op je bureau kon zetten – dat was echt baanbrekend in die tijd.
Bradley bedacht de combinatie Control-Alt-Delete als een manier om snel het systeem te herstarten zonder de stroom eraf te halen. Het ging hierbij om wat ze noemen een 'zachte herstart'. De computer startte dan opnieuw op, maar zonder dat je hem helemaal hoefde uit te zetten. Dat scheelde een hoop tijd, vooral voor ontwikkelaars die regelmatig met vastlopende systemen te maken hadden. Bij zo’n zachte reset hoefde de machine geen uitgebreide zelftests uit te voeren, wat bij een harde reset – dus als je hem echt uit en weer aan zet – wél gebeurde. Die zelftests duurden vaak lang, en dat kon behoorlijk frustrerend zijn als je midden in het ontwikkelproces zat en snel verder wilde.
Wat interessant is om te lezen, is dat Bradley heel bewust voor deze specifieke toetscombinatie koos. Hij wilde voorkomen dat mensen de toetsen per ongeluk tegelijk zouden indrukken. Daarom koos hij drie toetsen die ver genoeg van elkaar op het toetsenbord liggen: Control, Alt en Delete. Daardoor moest je bewust met twee handen handelen om de reset uit te voeren – het was dus echt bedoeld als een noodgeval-optie, en niet iets wat je zomaar per ongeluk zou doen.
Nog een leuk detail: tijdens een technologie-evenement stond Bradley ooit op het podium samen met Bill Gates, die op dat moment nog de CEO van Microsoft was. Bradley kon het niet laten om een klein grapje te maken ten koste van Gates. Hij zei: “Ik heb misschien dan wel Control-Alt-Delete uitgevonden, maar Bill heeft het pas echt beroemd gemaakt.” Een subtiele, maar duidelijke plaagstoot. Naar verluidt kon Gates daar niet zo goed om lachen – iets met een gevoelige snaar, zo lijkt het!
