Smartwatches zijn populairder dan ooit. Ze meten je hartslag, houden je stappen bij, laten meldingen zien en functioneren als verlengstuk van je telefoon. Maar wie investeert in deze moderne slimme horloges, komt soms al na een paar jaar voor een vervelende verrassing te staan: de software-updates stoppen, terwijl de horloges fysiek nog prima werken. Waarom krijgen smartwatches eigenlijk zo veel korter updates dan smartphones?
Het verschil is groter dan je misschien denkt. Waar moderne smartphones inmiddels vaak jarenlang updates ontvangen – in sommige gevallen zelfs zeven jaar – blijft de ondersteuning van smartwatches vaak steken op drie of vier jaar. En dat terwijl je soms toch flink betaalt voor zo’n slim uurwerk. Tijd om de oorzaken onder de loep te nemen.
Smartphones krijgen steeds langer updates
In de wereld van smartphones is de situatie de afgelopen jaren sterk verbeterd. Grote fabrikanten als Samsung en Google voeren al enkele generaties een ruimhartig updatebeleid voor hun toptoestellen. Kopers van een high-end smartphone kunnen vaak rekenen op zeven jaar softwareondersteuning. In die periode worden niet alleen beveiligingsupdates geleverd, maar ook nieuwe versies van Android.
Met zulke garanties wordt een smartphone niet alleen veiliger en functioneler, maar ook toekomstbestendiger. Voor de gebruiker is dat prettig, maar het past ook in een bredere maatschappelijke trend waarin duurzaamheid en langere levensduur steeds belangrijker worden.
Smartwatches: een ander verhaal
Tegenover deze positieve ontwikkeling bij smartphones staat het updatebeleid van smartwatches, dat achterblijft. Neem bijvoorbeeld de Google Pixel Watch 3: die wordt vanaf de releasedatum (oktober 2024) slechts drie jaar ondersteund. De nieuwe Samsung Galaxy Watch 8 doet het iets beter met vier jaar updates, maar blijft nog steeds ver achter op Samsungs telefoons.
Wat verklaart dat verschil? Daar zijn meerdere technische en economische redenen voor te vinden.
De financiële realiteit
Een van de belangrijkste factoren is simpelweg geld. Het ontwikkelen, testen en uitrollen van software-updates is een tijdrovend en kostbaar proces. Zeker wanneer je ervoor wilt zorgen dat updates stabiel werken op uiteenlopende hardware. Smartphones, en met name high-end modellen, genereren voor fabrikanten veel omzet. Er worden er ook wereldwijd miljoenen van verkocht. Die schaalgrootte maakt het lonend om langdurige ondersteuning te bieden.
Smartwatches zijn relatief goedkoper én worden in veel kleinere aantallen verkocht. Daardoor is er minder budget beschikbaar om langdurig softwareontwikkeling voor oudere modellen te blijven verzorgen. Net als bij goedkopere telefoons geldt hier: minder winst betekent vaak minder updates.
Beperkte hardwarecapaciteit
Naast de financiële kant speelt ook de techniek een rol. Smartwatches draaien doorgaans op veel lichtere en minder krachtige chips dan smartphones. Ze zijn ontworpen om energiezuinig te werken en klein te blijven – eigenschappen die noodzakelijk zijn om ze comfortabel te dragen. Maar daardoor missen ze ook de rekenkracht en het geheugen om zware updates of nieuwe functies jarenlang goed aan te kunnen.
Waar een krachtige smartphonechip vaak nog ruimte over heeft om toekomstige innovaties aan te kunnen, zit een smartwatch-hardware al snel aan zijn grenzen. Dat maakt het voor fabrikanten moeilijk om bijvoorbeeld vijf jaar later nog nieuwe functies toe te voegen zonder de prestaties ernstig te beïnvloeden.
Batterijslijtage en beperkte vervangbaarheid
Een ander technisch obstakel is de batterij. Smartwatches hebben vanwege hun compacte formaat een veel kleinere batterij dan telefoons. Zelfs in nieuwstaat moeten gebruikers vaak al om de dag opladen. Naarmate de batterij ouder wordt – meestal na twee tot drie jaar intensief gebruik – neemt de capaciteit merkbaar af.
Het vervangen van een smartwatch-batterij is bovendien vaak niet eenvoudig of goedkoop. In verhouding tot de aanschafprijs is reparatie niet altijd de moeite waard. Veel mensen kiezen er dan ook voor om bij een versleten accu gewoon een nieuw horloge te kopen. Dat maakt het voor fabrikanten minder aantrekkelijk om langjarige softwareondersteuning te bieden: ze weten dat het grootste deel van de gebruikers het horloge toch binnen enkele jaren zal vervangen.
Een kwestie van verwachting en gebruiksduur
Samengevat: de relatief korte updateperiode van smartwatches is het gevolg van een combinatie van economische realiteit, technische beperkingen en gebruikersgedrag. De levenscyclus van een smartwatch is simpelweg korter dan die van een smartphone. Veel mensen accepteren inmiddels dat een slim horloge, net als bijvoorbeeld een fitnessarmband, sneller wordt vervangen. Dat maakt het voor fabrikanten ook makkelijker om kortere ondersteuning als ‘normaal’ te beschouwen.
Wat kun je zelf doen?
Wie zo lang mogelijk plezier wil hebben van zijn smartwatch, doet er goed aan om bij de aankoop te letten op het beloofde updatebeleid. Ook kan het lonen om te investeren in een model van een gerenommeerde fabrikant die bekendstaat om goede software-ondersteuning. En uiteraard helpt het om zorgvuldig om te gaan met de batterij – bijvoorbeeld door het horloge niet altijd volledig op te laden of helemaal leeg te laten lopen.
Uiteindelijk is het kiezen van een smartwatch dus niet alleen een kwestie van design en functies, maar ook van slimme afwegingen op het gebied van duurzaamheid, ondersteuning en levensduur.
Wilt u op de hoogte blijven van updates, slimme tips en achtergronden over digitale apparaten? Kijk dan regelmatig op hcc.nl of schrijf je in voor onze nieuwsbrief.
